Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Juniperus phoenicea subsp. phoenicea & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Mourven

Juniperus phoenicea subsp. phoenicea

Cupressaceae

Àutri noum : Cade-dourmihous, Morven, Mourvenc, Mourvè.

Nom en français : Genévrier rouge.

Descripcioun :
Lou mourven se rescontre souvènti-fes en bouissoun, mai pau veni autant grand qu'un aubrihoun (3 m), e alor sèmblo un pau à un auciprès emé si fueio coume d'escaumo (aleva encò di jouine). Li fru soun jaune, à rouge coulour de brico, à maturita. Coumpara emé la subsp. turbinata que trachis dins li duno en ribo de mar.

Usanço :
Mens couneigu que soun cousin lou cade, lou mourven èi vertuous contro li mau d'estoumac e de vèntre (cagagno). L'òli de mourven èi bono contro li tavan e li microbe.

Port : Aubret
Taio : 0,5 à 5 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Juniperus
Famiho : Cupressaceae



Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 13 mm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0
Aparado : Noun
Febrié à abriéu

Liò : Garrigo - Roucas
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Juniperus phoenicea subsp. phoenicea L., 1753

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Juniperus phoenicea subsp. phoenicea & Blitum bonus-henricus

R
ges
C
R
RR
CC
C
R

Coumpara Mourven emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò